وب جهانی از یک پایگاه داده بزرگ به یک مرکز اجتماعی برای هر صنعت قابل تصور تبدیل شده است. مراقبت های بهداشتی، فناوری، امور مالی و بسیاری از صنایع دیگر از وب برای ارائه خدمات، محصولات و اطلاعات به کاربران در سراسر جهان استفاده می کنند.
اکنون که فناوری بلاک چین و هوش مصنوعی وجود دارد، مردم شروع به تصور مرحله بعدی وب می کنند: وب 3.0
در حال حاضر، مردم می توانند از بلاک چین برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال استفاده کنند، بهترین بازی های رمزنگاری را در بهترین کازینو کریپتو، یا برنامه های غیرمتمرکز را توسعه دهید.
اما در آینده، Web 3.0 ممکن است تمام جنبه های اینترنت را مختل کند. توسعه دهندگان در حال حاضر از بلاک چین و ارزهای دیجیتال برای ارائه راه حل های ذخیره سازی جایگزین و سازماندهی داده ها استفاده می کنند.
در اینجا به این خواهیم پرداخت که وب 3.0 چیست، چه معنایی برای ارزهای دیجیتال دارد و برخی از برنامه‌های کاربردی در حال حاضر فعال و در حال توسعه هستند.
ابتدا اجازه دهید نگاهی به تاریخچه اینترنت بیاندازیم.
تاریخچه وب 1.0 و 2.0
وب 1.0 از سال 1989 تا 2005 اجرا شد. وب استاتیک نام داشت. این نسخه از اینترنت هیچ تعاملی با کاربر نداشت و به کاربران دسترسی کمی به اطلاعات می داد. کاربران اینترنت محتوا تولید نکرده و یا با اطلاعات منتشر شده ارتباط برقرار نکرده اند.
در عوض، آنها وارد اینترنت شدند و برای یافتن اطلاعات مجبور شدند آدرس خاصی را وارد کنند. هیچ موتور جستجو یا پروتکلی برای وب سایت های متصل وجود نداشت. کاربران فقط می توانستند از دایرکتوری های وب به اطلاعات دسترسی داشته باشند. ترافیک یک طرفه بود.
از سوی دیگر، وب 2.0 به عنوان وب اجتماعی ساخته شده است. در اینجا کاربران می توانند محتوا ایجاد کنند و با آن تعامل داشته باشند. فن آوری هایی مانند HTML5، جاوا اسکریپت و HTTP به توسعه دهندگان وب اجازه می دهد تا وب سایت های مختلف را به هم متصل کرده و برنامه هایی را برای کاربران بسازند.
به عنوان مثال، پلتفرم‌های وب مانند یوتیوب، گوگل و فیس‌بوک به کاربران این امکان را می‌دهند که اطلاعات مرتبط را بیابند، نظرات خود را ارسال کنند و حتی ویدیوها را برای سایر کاربران آپلود کنند. ما در حال حاضر در نسخه وب 2.0 اینترنت هستیم.
فواید زیادی دارد، اما یک عیب بزرگ دارد. شرکت هایی مانند گوگل، فیس بوک و آمازون داده های کاربران را در انحصار خود دارند. آنها این داده ها را جمع آوری و تجزیه و تحلیل می کنند و سپس آن را برای تبلیغات هدفمند به تبلیغ کنندگان می فروشند. در نتیجه، این شرکت‌های اینترنتی بیشتر اینترنت را کنترل می‌کنند و آن را به یک پلتفرم متمرکز تبدیل می‌کنند.
وب 3.0 تلاش می کند تا قدرت را از این شرکت ها تغییر دهد تا آن را در دستان جوامع اینترنتی قرار دهد.
وب 3.0 چیست؟
تیم برنرز لی وب جهانی را اختراع کرد. او در مورد تکرار بعدی اینترنت و چگونگی تغییر تمرکز از ذخیره داده ها در سیلوهای متمرکز به شبکه غیرمتمرکزتر صحبت کرده است. او آن را به عنوان وب معنایی یا وب 3.0 ابداع کرد.
این مرحله بعدی اینترنت نوید گامی به سوی اینترنت مشارکتی تر را می دهد. کاربران تحت الحمایه شرکت های بزرگ صاحب داده مانند آمازون و گوگل نخواهند بود. مرحله بعدی اینترنت بدون انحصار داده را در اختیار کاربران قرار می دهد و توسعه دهندگان و کاربران نهایی می توانند از ذخیره سازی ابری، تبلیغات و توسعه اپلیکیشن بهره مند شوند.
علاوه بر این، اینترنت غیرمتمرکز به کاربران اجازه می دهد تا به روش های مختلف با داده ها تعامل داشته باشند. با فناوری بلاک چین و هوش مصنوعی (AI)، برنامه ها می توانند مفاهیم و زمینه های مجموعه داده های مختلف را درک کنند.
امکانات
در حال حاضر چهار ویژگی اصلی وب 3.0 وجود دارد. اینها همه جا، وب معنایی، هوش مصنوعی و گرافیک سه بعدی هستند. این ویژگی‌ها نحوه دسترسی کاربران روزمره و توسعه‌دهندگان وب با تجربه و کار بر روی اینترنت را دوباره تعریف می‌کنند.
همه چيز
فراگیر بودن در مرحله بعدی اینترنت به اتصال دستگاه ها به یکدیگر اشاره دارد. دستگاه ها از طریق اینترنت با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. به عنوان مثال، یک دستگاه هوشمند داده ها را به یک برنامه تلفن هوشمند ارسال می کند. وب 2.0 در حال حاضر این امکان را فراهم می کند، اما وب 3.0 پیش بینی می کند که این کار را یک قدم فراتر بردارد.
اگر گوشی هوشمند شما به پایگاه داده آب و هوا وصل شود، با کولر گازی هوشمند شما ارتباط برقرار کند و مصرف برق شما را بررسی کند، چه؟ کولر گازی شما می تواند برای زمان و دمای مطلوب کار کند.
این سطح از اتصال، همراه با هوش مصنوعی، به دستگاه‌ها و سایر دستگاه‌های هوشمند اجازه می‌دهد تا مستقل‌تر از قبل کار کنند.
وب معنایی
در حال حاضر، کاربران اینترنت برای یافتن اطلاعات به موتورهای جستجو متکی هستند. آنها یک جستجوی کلمه کلیدی در بینگ یا گوگل انجام می دهند و موتور جستجو به دنبال کلمه کلیدی منطبق در میلیون ها صفحه وب می گردد.
در مرحله بعدی اینترنت، بسیاری می خواهند استانداردهای کنسرسیوم وب جهانی (W3C) را از داده های کلیدواژه به سازمان داده های برچسب گذاری شده گسترش دهند.
در حال حاضر، جستجوی کلمات کلیدی زمینه جستجوی کاربر را محدود می کند. به عنوان مثال، اگر آنها کلمه "ویندوز" را جستجو کنند، اطلاعاتی در مورد پنجره های خانه فیزیکی و سیستم عامل مایکروسافت دریافت می کنند.
اگر هر تعریفی از "ویندوز" دارای یک برچسب باشد، اطلاعات را برای ماشین قابل خواندن تر می کند. سیستم عامل ویندوز می تواند یک برچسب "نرم افزار" داشته باشد. در مقایسه، پنجره های خانه دارای برچسب "مصالح ساختمانی" هستند.
بر این اساس، اگر هر اطلاعاتی دارای یک برچسب باشد، یک زبان مشترک ایجاد می کند. توسعه دهندگان و کاربران اینترنت می توانند از این زبان مشترک در سراسر اینترنت استفاده کنند.
هوش مصنوعی
Web 2.0 در حال حاضر هوش مصنوعی را در برنامه های مختلف وب گنجانده است. به عنوان مثال، دستیارهای هوشمند مانند Google Now و Siri از داده های جمع آوری شده برای ارائه توصیه هایی به کاربران استفاده می کنند.
شرکت ها معمولاً از هوش مصنوعی برای سازماندهی داده ها و بینش های سطحی بر اساس رفتار کاربر استفاده می کنند. راه حل های سازمانی برای ردیابی و تجزیه و تحلیل داده ها هیچ کاربرد واقعی برای کاربران نهایی ندارند.
به عنوان مثال، شرکت‌ها و افراد می‌توانند اطلاعات موجود در وب‌سایت‌ها را برای کسب مزیت دستکاری کنند. آنها می توانند هزاران نفر را برای ارسال نظرات منفی در یک سایت استخدام کنند و در نتیجه کیفیت واقعی محصول یا خدمات را مخدوش کنند.
این دو چیز را آشکار می کند. اولاً، این سیستم‌ها فقط به رتبه‌بندی‌ها نگاه می‌کنند و نه محتوا و زمینه بررسی. ثانیاً این سیستم ها اطلاعات دقیقی را در اختیار کاربران قرار نمی دهند.
یک سیستم هوش مصنوعی می تواند این مشکل را برطرف کند. در مرحله اول، توسعه دهندگان وب سایت می توانند یک مدل یادگیری عمیق (DL) ایجاد کنند که بررسی های واقعی را با بررسی های تولیدی مقایسه می کند. سپس می تواند بینش هایی را از ویژگی های بررسی جعلی مانند کلمات کلیدی و امتیازات خاص به دست آورد.
سپس مدل DL می تواند نظرات بد را در حالی که نظرات واقعی را حفظ می کند، فیلتر کند. این فقط یک طرفه است که توسعه دهندگان می توانند از هوش مصنوعی برای ایجاد اینترنت شفاف تر و بی طرفانه استفاده کنند.
گرافیک 3D
Web 2.0 قبلاً دارای برنامه های کاربردی وب است که از گرافیک سه بعدی استفاده می کنند. Second Life، یک اپلیکیشن دنیای مجازی اولیه، به کاربران اینترنت اجازه می داد تا در دنیای مجازی چت کنند و زندگی کنند. این بازی مشابه یک بازی ویدیویی اجرا می‌شد که در آن یک نهاد مرکزی دارایی‌ها را در دنیای مجازی کنترل می‌کرد.
وب 3.0 می خواهد این جهان های مجازی را تکامل دهد. توسعه دهندگان می خواهند دنیایی غیرمتمرکز ایجاد کنند که در آن منابع برای برنامه ها در بسیاری از گره های اینترنت وجود داشته باشد. این بدان معناست که جامعه می تواند فعالانه در ساخت و نگهداری دنیای مجازی مشارکت کند.
دنیای مجازی، Decentraland، از فناوری بلاک چین و توکنیزاسیون استفاده می کند. این یک DAO (سازمان خودمختار غیرمتمرکز) است. این بدان معنی است که کاربران می توانند به ارتقاء و سیاست های جهانی رای دهند. کاربران در صورتی که صاحب ارز بومی جهان، MANA باشند، حق رای به دست می آورند.
علاوه بر این، کاربران می توانند زمین را در دنیای مجازی خریداری کنند. این قطعات زمینی با ابعاد 16×16 متر هستند. زمین یک است NFT، بنابراین کاربران می توانند مالکیت خود را پیگیری کنند و مطمئن شوند که LAND آنها منحصر به فرد است.
فناوری پشت وب 3.0
تکرار بعدی اینترنت از پیشرفت‌هایی در فناوری وب استفاده می‌کند. این شامل روش های جدید برای سازماندهی، ذخیره سازی و دسترسی به داده ها می شود.
در حال حاضر وب روی سرورهای HTTP و DNS اجرا می شود. هر دو پروتکل با یک کلاینت و یک سرور کار می کنند. این بدان معناست که یک کلاینت داده ها را درخواست می کند و سرور آن را به کاربر تحویل می دهد.
به عنوان مثال، یک کاربر با استفاده از پروتکل HTTP یک آدرس وب را وارد می کند و سپس شبکه سرورهای DNS درخواست را به آدرس HTTP وارد شده تحویل می دهد.
وب 3.0 می خواهد از سیستم سرور DNS دور شود. سیستم فایل های بین سیاره ای (IPFS) سرورهای متمرکز ندارد اما از روش همتا به همتا استفاده می کند. این شبیه به برنامه های محبوب P2P مانند Utorrent است که به کاربران امکان می دهد محتوا را به اشتراک بگذارند. در اینجا کاربران برای دریافت فایل ها به سرور دسترسی ندارند بلکه به مجموعه ای از گره های متصل به سیستم دسترسی دارند.
علاوه بر این، IPFS بازیابی و جستجوی داده ها را جدا می کند. از تکنیکی به نام آدرس دهی محتوا استفاده می کند. در اینجا یک توسعه دهنده یک الگوریتم هش را به محتوا اضافه می کند. برای دسترسی به محتوا، کاربر باید یک کلید منحصر به فرد وارد کند که قفل محتوا را باز کند.
این یک سیستم غیر قابل اعتماد ایجاد می کند که در آن کاربران فقط با یک کلید می توانند به داده ها دسترسی داشته باشند. این باعث می شود اشتراک گذاری فایل P2P ایمن تر و مناسب تر برای همه کاربران اینترنت باشد.
وب 3.0 برای ارزهای دیجیتال
تکنولوژی Blockchain یک جنبه حیاتی از وب جدید است. غیرمتمرکز و مستقل است و به پلتفرم‌ها اجازه می‌دهد ارزهای بومی ایجاد کنند و جامعه را در تصمیم‌گیری‌های توسعه مشارکت دهند.
در حال حاضر، بلاک چین های محبوب مانند بیت کوین و اتریوم به طور جداگانه کار می کنند. هر پلت فرم زنجیره خود را دارد و آنها با یکدیگر ارتباط برقرار نمی کنند. البته این برای کل اینترنت ایده‌آل نیست زیرا بین کاربران اختلاف وجود خواهد داشت.
مثلا باید تکیه کنند مبادلات رمزنگاری برای مبادله و تجارت ارزهای دیجیتال. همچنین، کاربران باید قبل از استفاده از یک پلتفرم اقدامات بیشتری را انجام دهند. آنها برای استفاده از اتریوم باید ETH و برای استفاده از بیت کوین بیت کوین بخرند.
Polkadot
گاوین وود، یکی از بنیانگذاران اتریوم، می‌خواهد بلاک چین‌های مختلف را به آن متصل کند Polkadot. این یک شبکه چند زنجیره ای است، به این معنی که بلاک چین های مختلف می توانند با استفاده از چارچوب پولکادوت با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و تعامل داشته باشند.
بلاک چین ها هنگام اتصال به شبکه پولکادوت به صورت موازی کار می کنند. سپس از روش های اجماع و امنیت آن استفاده می کنند. به این ها پاراچین می گویند.
علاوه بر این، شبکه Polkadot می‌تواند مسائل فعلی بلاک چین مانند مقیاس‌پذیری و حکومت. می‌تواند با ارائه ابزارهای دیگر بلاک چین‌ها برای مقیاس‌بندی توان عملیاتی و استانداردسازی حاکمیت، یک استاندارد جهانی بلاک چین ایجاد کند.
به عنوان مثال، چندین زنجیره می‌توانند از ارز بومی پولکادوت (DOT) به عنوان نشانه‌های حاکمیتی استفاده کنند. دارندگان DOT می توانند در مورد تغییرات پلت فرم برای یک بلاک چین خاص یا شبکه پولکادات رای دهند.
سپس، زنجیره‌ها می‌توانند مقداری از توان محاسباتی مورد نیاز زنجیره‌شان را به زنجیره‌های دیگر در شبکه پولکادوت تخلیه کنند. این امر سرعت بلاک چین آنها را بدون به خطر انداختن امنیت افزایش می دهد.
در نهایت، شبکه پولکادوت همچنین ابزارهایی را برای ایجاد بلاک چین در اختیار توسعه دهندگان قرار می دهد. نرم افزار آنلاین دیگری نیز وجود دارد که توسعه بلاک چین را بسیار سریعتر و ساده تر می کند.
فيلوكين
فيلوكين یک راه حل غیرمتمرکز ذخیره سازی فایل است. در اینجا، کاربران فضای رایگان را در رایانه خود به سایر کاربران اجاره می دهند. آنها از رمز FIL برای خرید فضای ذخیره سازی استفاده می کنند و دارندگان ذخیره سازی FIL را برای اجاره فضای خود دریافت می کنند.
علاوه بر این، Filecoin از روش‌های اجماع متفاوتی برای تعیین اینکه آیا دارندگان ذخیره‌سازی فضای ذخیره‌سازی تبلیغاتی خود را دارند یا خیر، استفاده می‌کند. بلاک چین تضمین می کند که کاربران پول دریافت می کنند و برای خدمات صحیح پرداخت می کنند.
علامت توجه اصلی
یکی دیگر از نوآوری ها در ارزهای دیجیتال، BAT (توکن توجه اولیه) است. این بخشی از پلتفرم تبلیغاتی Brave است. Brave یک مرورگر وب است که از جمع آوری اطلاعات شخصی شرکت ها برای تبلیغات جلوگیری می کند. همچنین تبلیغات وب را مسدود می کند و از هویت کاربران محافظت می کند.
همچنین از فناوری بلاک چین برای ضبط و تأیید اینکه مردم چه تبلیغاتی را مشاهده کرده‌اند و برای چه مدتی استفاده می‌کند، استفاده می‌کند. این به این معنی است که Brave می تواند از توجه کاربر کسب درآمد کند.
به عنوان مثال، یک کاربر ممکن است برای تماشای یک تبلیغ از یک شرکت، یک جایزه BAT دریافت کند. این شرکت برای فضای تبلیغاتی به Brave به صورت BAT پرداخت می کند.
با معیارها و داده های تبلیغاتی دقیق همراه با یک ارز بومی، تبلیغ کنندگان می توانند از پلتفرم برای ایجاد کمپین های تبلیغاتی هدفمندتر و موثرتر استفاده کنند. مهمتر از همه، کاربر را تشویق می کند تا به جای نادیده گرفتن تبلیغات، با آنها درگیر شود.
افکار نهایی
وب 1.0 امکان دسترسی به اطلاعات را از طریق دایرکتوری ها برای کاربران اینترنتی فراهم کرد. این پیشرفت در فناوری اطلاعات به این معنی بود که مردم می توانستند به اطلاعات از سراسر جهان دسترسی داشته باشند.
وب 2.0 با شبکه اجتماعی یک گام جلوتر رفت، جایی که کاربران می‌توانستند به اطلاعاتی که می‌خواستند دسترسی داشته باشند و بر اساس آن با یکدیگر تعامل کنند.
اکنون وب 3.0 می خواهد بر اینترنت غیرمتمرکز تأکید کند که در آن کاربران کنترل داده های خود را داشته باشند و نقش فعال تری در زیرساخت های وب مانند ذخیره سازی ابری، توسعه برنامه ها و تبلیغات داشته باشند.
با پیشرفت در فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال، وب 3.0 قابل دستیابی است و در حال حاضر در راه است.
