مردم از ارزهای رمزنگاری شده برای سرمایه گذاری، قمار کریپتو و کسب سود استفاده می کنند. نظریه احمق بزرگ ارزش بازار بسیاری از ارزهای دیجیتال را افزایش می دهد، اما برای همه رمزارزها صادق نیست.
بسیاری از دارندگان بیت کوین از این ارز برای پیوستن به بیت کوین استفاده می کنند بهترین کازینو کریپتو این باعث افزایش تقاضا برای BTC و افزایش غیرمستقیم ارزش بازار آن می شود.
امروزه ارزهای دیجیتال زیادی در بازار وجود دارد. برخی محصولاتی مانند توسعه اپلیکیشن و تراکنش های بین المللی سریعتر ارائه می دهند، در حالی که برخی دیگر محصولی ندارند و تنها هدف آنها تجارت است.
بیایید ببینیم ارزهای دیجیتال دارای چه ارزشی هستند و آیا نظریه احمق بزرگ برای همه ارزهای دیجیتال صادق است یا خیر.
نظریه احمق بزرگتر چیست؟
نظریه احمق بزرگتر (GFT) حکم می کند که یک سرمایه گذار می تواند سهام یا اوراق بهادار بیش از حد ارزش گذاری شده را خریداری کند و به راحتی دوباره آن را بفروشد و سود کند زیرا همیشه احمق بزرگتری وجود خواهد داشت که آن سهام را خریداری کند.
منطق نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران مبتدی در هنگام خرید دارایی‌ها تحقیقات کافی انجام نمی‌دهند، بنابراین آنها فقط اوراق بهادار یا ارزهای دیجیتال پرطرفدار می‌خرند. همچنین، آنها ارزش ذاتی یا مطلوبیت یک دارایی را در نظر نمی گیرند. سودمندی به نحوه استفاده از دارایی به عنوان محصول یا خدمات اشاره دارد.
برای بسیاری از مردم، بیت کوین مثال خوبی برای این موضوع است. این نقطه ورود هر سرمایه‌گذاری برای پیوستن به معاملات کریپتو است و بسیاری از معامله‌گران بیت کوین را به دلیل قیمت آن و نه ارزش ذاتی آن خریداری می‌کنند. علاوه بر این، بیت کوین در مقایسه با سایر دارایی ها کاربرد بسیار محدودی دارد.
ارزش ذاتی چیست؟
تحلیلگران مالی از روش های مختلفی برای تعیین ارزش ذاتی دارایی استفاده می کنند. ارزش ذاتی ارزش عینی یک دارایی است. این بدان معنی است که از قیمت بازار یا سایر عوامل خارجی جدا است.
تحلیلگران از مدل های تخفیف سود سهام، مدل های درآمد باقیمانده و مدل های جریان نقدی تنزیل شده استفاده می کنند. آنها از این روش ها برای تعیین ارزش ذاتی یک دارایی برای مقایسه آن با ارزش بازار آن استفاده می کنند. تفاوت بین این دو نشان می دهد که یک دارایی کم ارزش یا بیش از ارزش گذاری شده است.
تنها ارزش ذاتی بیت کوین در استفاده از آن نهفته است فن آوری بلوکچین. بلاک چین کاربردهای زیادی برای امور مالی و فراتر از آن دارد، اما بیت کوین منحصراً به عنوان ارز استفاده می شود. این صرفا دیجیتال است و توسط دارایی ذخیره پشتیبانی نمی شود، بنابراین ارزش آن از عرضه محدود آن (21 میلیون بیت کوین) و افزایش تقاضا از سوی سرمایه گذارانی که به دنبال سود از قیمت بازار هستند، ناشی می شود. اما استخراج بیت کوین گران است و ارزهای دیگر مانند دلار آمریکا و اتریوم کاربرد بیشتری دارند.
آیا بیت کوین ارزشمند است؟
طرفداران نظریه احمق بزرگ بیان می کنند که بیت کوین ارزش خود را از ارزش گذاری بیش از حد توسط بازار به دست می آورد. این نشان می‌دهد که بیت‌کوین ارزش ذاتی ندارد و تنها دلیلی که سرمایه‌گذاران آن را خریداری می‌کنند این است که می‌توانند از فروش در بازار با قیمت بالاتر سود سریعی کسب کنند.
این ممکن است تا حدی درست باشد. سرمایه گذاران و معامله گرانی که آن را تنها به عنوان ابزاری برای کسب درآمد سریع می بینند، اصول نظریه احمق بزرگ را برآورده می کنند. استراتژی سرمایه گذاری آنها بر افزایش تقاضا برای BTC متکی است. بنابراین عوامل دیگر را در نظر نمی گیرند.
این عوامل شامل تقاضای آتی و ارزش فعلی، ماهیت ارزش ذاتی و هدف فروش ارز دیجیتال با قیمت بالاتر است.
تقاضای آینده و ارزش فعلی
بیت کوین هنوز یک دارایی جوان است. کاربرد آن باید توسط بسیاری از مردم جهان درک شود. بسیاری از کشورها استفاده از بلاک چین را در مؤسسات خود آغاز کرده اند، اما هنوز تا تبدیل شدن به یک استاندارد فاصله زیادی دارد. به همین دلیل است که بیت کوین این پتانسیل را دارد که در آینده تقاضا شود و ارزش آن با این تقاضا افزایش خواهد یافت.
برای مثال، بیت کوین عرضه محدودی دارد. دیجیتال است، بنابراین با گذشت زمان از بین نمی رود و هیچ فضای فیزیکی را اشغال نمی کند. با افزایش تقاضا در آینده، عرضه ثابت باقی خواهد ماند و در نتیجه ارزش بازار کریپتو افزایش خواهد یافت. علاوه بر این، دارندگان ارز می توانند دارایی های خود را برای همیشه در یک کیف پول ذخیره کنند.
پذیرندگان اولیه BTC بر این باورند که ارز دیجیتال نیاز به تأیید طولانی مدت تراکنش و کارمزد تراکنش ها را از بین می برد. از آنجایی که تراکنش ها در بلاک چین تأیید می شوند، نیازی به تأیید شخص ثالث وجود ندارد. این می شود همه جنبه های مالی را متحول کند.
از این رو، به دنبال این ایده که بیت کوین با پذیرش موسسات بیشتر دفتر غیرمتمرکز آن، کاربرد بیشتری خواهد داشت، سرمایه گذاران دارایی عرضه محدودی را خریداری می کنند که در آینده ارزشمند و ضروری خواهد بود. آنها می بینند که در سال های آینده چگونه بسیاری از دنیای مالی را شکل خواهد داد.
مشکل فروش به احمق بزرگتر
نظریه احمق بزرگتر حکم می کند که انگیزه اصلی سرمایه گذار برای خرید دارایی، فروش آن به قیمت بالاتر بدون در نظر گرفتن ارزش ذاتی آن است.
مشکل این اصل این است که سرمایه گذاران انتظار دارند دارایی هایشان افزایش یابد. چه آنها در نفت، طلا یا سایر کالاها سرمایه گذاری کنند، این انتظار وجود دارد که از سرمایه گذاری خود سود کسب کنند.
سرمایه گذاری سودآور است، بنابراین اولین اصل GFT برای همه سرمایه گذاری ها اعمال می شود. هیچ سرمایه‌گذاری سهام یا ارز دیجیتال را نمی‌خرد تا ضرر کند. مهم نیست که دارایی های خود را حفظ کنند یا فوراً آنها را بفروشند.
ماهیت ارزش ذاتی
تحلیلگران مالی ارزش ذاتی یک دارایی را با استفاده از روش های مختلف تعیین می کنند. آنها به صورت های مالی، تحلیل های بازار و طرح های تجاری نگاه می کنند. این تحلیلگران از معیارهای توافق شده برای تعیین مقادیر استفاده می کنند و نمی توانند دارایی را به طور عینی ببینند. از آنجا که ارزش ذاتی از طریق فرآیندی که توسط افراد اجرا می شود تعیین می شود، نمی توان آن را «ذاتی» در نظر گرفت.
به عنوان مثال، یک قطعه زمین ممکن است در سال 20 2020 میلیون دلار ارزش داشته باشد زیرا در یک شهر بزرگ با پتانسیل رشد بالا قرار دارد. همان قطعه در سال 1846 بسیار کمتر بود زیرا برای خریداران ارزشی نداشت. این با ارزش بازار ملک یکسان نیست، زیرا تنها عامل، مطلوبیت و محیط فعلی ملک است. این بدان معناست که عوامل ذهنی و متغیر ارزش ذاتی یک دارایی را تعیین می کنند.
از این رو، ارزش ذاتی را نمی توان با استفاده از عینیت تعریف کرد. هنگام تعیین ارزش دارایی همیشه عوامل دیگری در بازی وجود دارد. بنابراین GFT به دلیل ذهنی بودن نمی تواند به ارزش ذاتی به عنوان یکی از اصول خود اشاره کند.
عرضه اولیه سکه و مبادلات متمرکز
مبادلات رمزنگاری سکه های خود را برای تجارت راه اندازی کنند. این صرافی ها متمرکز هستند زیرا عرضه سکه های منتشر شده بر روی پلت فرم آنها را تعیین می کند. این صرافی‌های متمرکز دارایی‌های کاربران را نگه می‌دارند و از آنها برای خرید یا فروش در پلتفرم هزینه دریافت می‌کنند.
این بدان معناست که آنها می توانند بر اساس نیاز خود سکه اضافه یا بسوزانند. و چون این صرافی ها عرضه سکه را کنترل می کنند، ارزش بازار آن را نیز کنترل می کنند.
علاوه بر این، بسیاری از صرافی های متمرکز فقط سکه ها را برای تجارت راه اندازی می کنند. این بدان معنی است که هیچ ابزار دیگری ندارد. سایر صرافی‌ها نیز سکه‌های خود را پیش استخراج می‌کنند، به این معنی که گره‌های بسیار کمی در بلاک چین خارج از کسانی که صرافی را اداره می‌کنند وجود دارد.
در نهایت، GFT در اینجا صادق است. ارزهای رمزنگاری شده در این صرافی ها فقط قابل خرید و فروش هستند و ارزش آنها در فروش با قیمت بالاتر در آینده است.
شرکت ها راه اندازی می کنند پیشنهادات اولیه سکه (ICO) تا حد امکان ارز دیجیتال خود را بین افراد بیشتری توزیع کنند. در حالت ایده‌آل، این شامل توسعه‌دهندگان، سرمایه‌گذاران و معامله‌گرانی می‌شود که از ارز دیجیتال برای افزایش سودمندی و ارزش بازار آن استفاده می‌کنند.
از سوی دیگر، شرکت های دیگر ICO را بدون محصول واقعی راه اندازی می کنند. این بدان معنی است که آنها توکن هایی ایجاد می کنند که فقط ثروت شرکت را افزایش می دهد. وعده بازده بالاتر خرید توکن یا سکه تنها عاملی است که ICO را هدایت می کند. این شبیه به یک طرح هرمی است که در آن شرکت در بالا، دارندگان توکن در وسط و احمق های بزرگتر در پایین هستند.
در مورد سایر ارزهای رمزپایه چطور؟
بیت کوین ، اتریوم ، لیت کوین، بیت کوین کش و سایر ارزهای رمزپایه محبوب غیرمتمرکز هستند و درجات مختلفی از کاربرد دارند.
استخراج بیت کوین یک فرآیند طولانی است که نیاز به استفاده از سخت افزار گران قیمت و مقدار زیادی برق توسط ماینر دارد. عرضه محدودی دارد و می توان از آن برای خرید کالا و خدمات استفاده کرد. و از آنجایی که ماینینگ بسیار دشوار است، پذیرندگان را وادار می کند تا در بلندمدت روی ارز سرمایه گذاری کنند.
اتر یک ارز درون بلاک چین اتریوم است، بنابراین سکه اهداف زیادی دارد. علاوه بر این، بلاک چین اتریوم از قراردادهای هوشمند برای توسعه استفاده می کند. بنابراین، ابزار آن بسیار بالا است.
به طور خلاصه، ICOها و صرافی های متمرکزی که محصولی را ارائه نمی دهند، در تعریف GFT قرار می گیرند.
افکار نهایی
بیت کوین و اتریوم پتانسیل تقاضای آتی را از طریق استفاده جدید از فناوری بلاک چین دارند. علاوه بر این، بیت کوین عرضه محدودی دارد، بنابراین ارزش بازار آن تنها افزایش خواهد یافت.
اما ICOها و صرافی‌های متمرکز بدون محصولات یا خدمات با نظریه احمق بزرگ مطابقت دارند. رشد آنها از این امید ناشی می شود که ارز دیجیتال را می توان با قیمتی بالاتر به یک احمق بزرگتر فروخت.
در پایان، نظریه احمق بزرگ برای ICOها و مبادلات بدون هیچ هدف دیگری جز کسب سود از تجارت اعمال می شود.
